عفونت شماره 2
عفونت شماره 2
عفونت شماره 2
نويسنده:دکتر مهدي تيموري
عفونت‌هاي دستگاه ادراري از مسايل جدي هستند که سلامت فرد را به خطر مي‌اندازند. عفونت‌هاي دستگاه ادراري دومين نوع معمول عفونت در بدن و علت حدود 3/8 ميليون ويزيت پزشکي در سال هستند. زنان به خصوص در ابتلا به عفونت‌هاي دستگاه ادراري مستعدترند. يک زن از هر پنج زن طي عمرش يک‌بار به عفونت ادراري مبتلا مي‌شود. از جمله شايع‌ترين بيماري‌هاي عفونت دستگاه ادراري در نزد خانم‌ها، بيماري‌هاي عفوني دستگاه تناسلي است. در اين مقاله قصد داريم درباره اين عفونت‌ها اطلاعاتي خدمت شما ارايه کنيم.
گروهي از اين بيماري‌ها مانند سوزاک و سيفليس و تبخال‌هاي تناسلي که معمولا عوارض و درمان‌هاي بيشتري دارند، صرفا از طريق تماس‌هاي جنسي منتقل مي‌شوند اما آنچه مدنظر ماست گروهي از بيماري‌هاي عفوني هستند که اکثر خانم‌ها در طي زندگي، حداقل يک بار به يکي از آنها دچار شده و عوارض و درمان‌هاي ساده‌تري دارند. به التهاب و عفونت مجراي تناسلي، واژينيت مي‌گويند.
منشأ عفونت‌هاي قارچي اندام تناسلي عمدتا نوعي قارچ به نام کانديدا آلبيکانس است. اين قارچ معمولا به طور طبيعي در محيط واژن وجود دارد و تنها زماني که بيش از حد معمول گسترش و رشد کند مي‌تواند بيماري‌زا شود.
البته به روشني نمي‌توان علت عفونت قارچي را توضيح داد اما آنچه مسلم است مخمرها و قارچ‌ها در بدن ما حيات داشته و با ما هم‌زيست‌اند. مخمرها در محل زيست ما، در غذاها و خوراکي‌ها وجود دارند و به نوعي مي‌توان گفت ما را احاطه کرده‌اند ولي اکثر ما گرفتار عفونت ناشي از قارچ‌ها نمي‌شويم.
• استفاده بيش از حد از داروهاي آنتي‌بيوتيکي
• قرص‌هاي ضد بارداري خوراکي
• اختلال عملکرد دوره‌هاي ماهانه
• بارداري و زايمان
• انتقال بيماري‌هاي آميزشي
• سايش و خراشيدگي و التهاب سطح اندام تناسلي
• ضعف سيستم ايمني بدن
عفونت‌هاي ميکروبي دستگاه تناسلي بيشتر توسط باکتري به نام گاردنرلد واژيناليس ايجاد مي‌شود. اين ميکروب به‌طور طبيعي در محيط دستگاه تناسلي موجود است ولي در شرايط خاص ممکن است رشد کرده و باعث بروز بيماري شود.
عفونت‌هاي انگلي مجاري تناسلي در بيشتر اوقات به واسطه نوعي انگل تک‌سلولي ايجاد مي‌شود. اين انگل به طور طبيعي در مجاري تناسلي زندگي نمي‌کند و ابتلا به آن ممکن است از طريق استخر يا حوله آلوده و نيز تماس با فرد آلوده حاصل گردد. از آنجا که محيط مجاري تناسلي به‌طور طبيعي داراي شرايطي خاص مي‌باشد، عوامل عفوني فوق قادر به رشد و تکثير در اين محيط نيستند.
علايم اصلي واژينيت قارچي عبارت از خارش و ترشحات واژينال مي‌باشد. خارش معمولا شديد است و ممکن است باعث التهاب نواحي مربوطه گردد. ترشحات به صورت سفيد رنگ و غليظ است که در عين حال داراي چسبندگي کمي بوده و سست مي‌باشد. اين ترشحات معمولا فاقد بو و يا داراي بوي کپک بوده ولي به هيچ‌وجه متعفن نيست مگر آنکه ساير عوامل عفونت‌زا همراه قارچ باعث بروز واژينيت شده باشند.
واژينيت ميکروبي: اين بيماري مي‌تواند از طريق تماس جنسي نيز منتقل شود. در واژينيت ميکروبي، ترشحات واژينال موجود است ولي خارش و التهاب يا اصلا موجود نيست و يا بسيار خفيف‌تر از عفونت قارچي مي‌باشد. ترشح ايجاد شده در اين بيماري به رنگ سفيد مايل به خاکستري و يا زرد رنگ بوده و حالت آبکي دارد. خصوصيت بارز اين ترشح بوي مخصوص آن است که شبيه بوي ماهي و ناخوشايند مي‌باشد. تشخيص اين بيماري ممکن است با توجه به علايم حاصل از آن و يا انجام نمونه‌برداري از ترشحات اندام تناسلي توسط پزشک و انجام آزمايش روي نمونه به دست آمده صورت گيرد.
واژينيت انگلي: اين بيماري از طريق تماس جنسي و يا برخي لوازم و محيط‌هاي آلوده وارد مجراي تناسلي شده و ايجاد عفونت مي‌کند. در بسياري از موارد ممکن است اين عفونت فاقد علايم و يا توأم با علايم خفيفي باشد. از بارزترين خصوصيت آن وجود ترشح واژينال بيش از حد است. اين ترشح داراي رنگ خاکستري يا سبز رنگ بوده و بوي آن زننده مي‌باشد. روي آن حباب‌هاي هوا مشاهده مي‌شود که باعث ايجاد ظاهري کف مانند مي‌گردد.
1 پس از ادرار کردن و اجابت مزاج هميشه از سمت جلو به طرف عقب، خود را بشوييد. اين کار از رانده شدن باکتري‌هاي انتهاي دستگاه گوارش به ناحيه تناسلي جلوگيري مي‌کند.
2 در طي روز لباس‌هاي زير با جنس الياف نخي به تن کنيد. از پوشيدن لباس‌هاي بدون تهويه مانند لباس‌هاي نايلوني و ساخته شده از ساير الياف مصنوعي خودداري کنيد و از پوشيدن لباس‌هاي تنگ مانند شلوار جين، جوراب شلواري و مايو به مدت طولاني اجتناب کنيد. لباس‌هاي گشاد و راحت به تن کنيد و براي شستشوي لباس‌هاي زير خود از شوينده‌هاي غيرمعطر و ملايم استفاده کنيد.
3 کاندوم‌ها و ديافراگم‌هاي از جنس لاتکس و ژل‌هاي اسپرم‌کش در برخي از زنان ايجاد تحريک مي‌کنند که بايد از ساير روش‌هاي جلوگيري از بارداري استفاده گردد همچنين حين مقاربت از لغزنده‌کننده‌هاي محلول در آب و غيرمعطر استفاده کنيد. از وازلين و لغزنده‌کننده‌هاي حاوي سيليکون استفاده نکنيد.
4 لباس‌هاي زير خود را حداقل هر دو روز در ميان عوض کنيد.
5 از پودر تالک در اطراف ناحيه تناسلي استفاده نکنيد زيرا پودر تالک رطوبت را در خود نگه مي‌دارد.
6 در صورتي که از تامپون در دوران قاعدگي استفاده مي‌کنيد حداکثر آن را هر سه تا چهار ساعت يک بار عوض کنيد. پيش از گذاشتن تامپون دست‌هاي خود را کاملا بشوييد. در طي خواب شبانه هيچ‌گاه از تامپون استفاده نکنيد و به جاي آن از پدهاي بهداشتي استفاده کنيد.
7 نوار بهداشتي (پد) را بايد هر چهار تا شش ساعت يک‌بار (حداکثر 8 ساعت) عوض‌کرد. پيش از گذاشتن پد نيز دست‌هاي خود را با آب و صابون بشوييد.
8 از تامپون، نوارهاي بهداشتي و دستمال توالت معطر استفاده نکنيد.
9 حين استحمام از صابون و شامپوهاي غيرمعطر و ملايم استفاده کنيد. از وان کف صابون نيز استفاده نکنيد.
10 هميشه نواحي تناسلي و اطراف آن را خشک و تميز نگه داريد. رطوبت رشد ميکروب‌ها و قارچ‌ها را سرعت مي‌بخشد.
11 به طور منظم سطح خارجي نواحي تناسلي را با آب ولرم شستشو دهيد. براي شستن نواحي تناسلي نيازي به استفاده از صابون نمي‌باشد.
12 هيچ‌گاه لباس‌هاي خيس و مرطوب را به تن نکنيد. چنانچه لباس‌هايتان خيس شد فورا آن را عوض کنيد.
13 هنگام شامپو کردن و آب کشيدن موها حين استحمام سر خود را به سمت جلو خم کنيد تا شامپو با ناحيه تناسلي تماس نيابد.
14 پس از استحمام با يک حوله نرم ناحيه تناسلي را به ملايمت خشک کنيد. براي اين کار مي‌توانيد از سشوار (با درجه باد سرد) نيز استفاده کنيد.
15 پس از استحمام ادرار کنيد.
16 هيچ‌گاه ادرار خود را نگه نداريد.
17 از دوش مخصوص دستگاه تناسلي استفاده نکنيد چرا که اين عمل ترشحات و باکتري‌هاي طبيعي و محافظ اين ناحيه را مي‌شويد.
18 مصرف بي‌رويه و سرخود آنتي‌بيوتيک‌ها ميکروب‌هاي مفيد و طبيعي را از ميان برده و زمينه ابتلا به عفونت‌هاي قارچي را افزايش مي‌دهد.
19 خانم‌هايي که در دوران بارداري، شيردهي و يائسگي‌اند و همچنين خانم‌هايي که از قرص‌هاي ضدبارداري استفاده مي‌کنند از آنجايي که سطوح هورمون‌هاي بدن آنها دستخوش تغيير مي‌شود، بايد بيشتر بهداشت فردي خود را رعايت کنند.
منبع:www.salamat.com
/ج
گروهي از اين بيماري‌ها مانند سوزاک و سيفليس و تبخال‌هاي تناسلي که معمولا عوارض و درمان‌هاي بيشتري دارند، صرفا از طريق تماس‌هاي جنسي منتقل مي‌شوند اما آنچه مدنظر ماست گروهي از بيماري‌هاي عفوني هستند که اکثر خانم‌ها در طي زندگي، حداقل يک بار به يکي از آنها دچار شده و عوارض و درمان‌هاي ساده‌تري دارند. به التهاب و عفونت مجراي تناسلي، واژينيت مي‌گويند.
منشأ عفونت‌هاي قارچي اندام تناسلي عمدتا نوعي قارچ به نام کانديدا آلبيکانس است. اين قارچ معمولا به طور طبيعي در محيط واژن وجود دارد و تنها زماني که بيش از حد معمول گسترش و رشد کند مي‌تواند بيماري‌زا شود.
البته به روشني نمي‌توان علت عفونت قارچي را توضيح داد اما آنچه مسلم است مخمرها و قارچ‌ها در بدن ما حيات داشته و با ما هم‌زيست‌اند. مخمرها در محل زيست ما، در غذاها و خوراکي‌ها وجود دارند و به نوعي مي‌توان گفت ما را احاطه کرده‌اند ولي اکثر ما گرفتار عفونت ناشي از قارچ‌ها نمي‌شويم.
• استفاده بيش از حد از داروهاي آنتي‌بيوتيکي
• قرص‌هاي ضد بارداري خوراکي
• اختلال عملکرد دوره‌هاي ماهانه
• بارداري و زايمان
• انتقال بيماري‌هاي آميزشي
• سايش و خراشيدگي و التهاب سطح اندام تناسلي
• ضعف سيستم ايمني بدن
عفونت‌هاي ميکروبي دستگاه تناسلي بيشتر توسط باکتري به نام گاردنرلد واژيناليس ايجاد مي‌شود. اين ميکروب به‌طور طبيعي در محيط دستگاه تناسلي موجود است ولي در شرايط خاص ممکن است رشد کرده و باعث بروز بيماري شود.
عفونت‌هاي انگلي مجاري تناسلي در بيشتر اوقات به واسطه نوعي انگل تک‌سلولي ايجاد مي‌شود. اين انگل به طور طبيعي در مجاري تناسلي زندگي نمي‌کند و ابتلا به آن ممکن است از طريق استخر يا حوله آلوده و نيز تماس با فرد آلوده حاصل گردد. از آنجا که محيط مجاري تناسلي به‌طور طبيعي داراي شرايطي خاص مي‌باشد، عوامل عفوني فوق قادر به رشد و تکثير در اين محيط نيستند.
علايم اصلي واژينيت قارچي عبارت از خارش و ترشحات واژينال مي‌باشد. خارش معمولا شديد است و ممکن است باعث التهاب نواحي مربوطه گردد. ترشحات به صورت سفيد رنگ و غليظ است که در عين حال داراي چسبندگي کمي بوده و سست مي‌باشد. اين ترشحات معمولا فاقد بو و يا داراي بوي کپک بوده ولي به هيچ‌وجه متعفن نيست مگر آنکه ساير عوامل عفونت‌زا همراه قارچ باعث بروز واژينيت شده باشند.
واژينيت ميکروبي: اين بيماري مي‌تواند از طريق تماس جنسي نيز منتقل شود. در واژينيت ميکروبي، ترشحات واژينال موجود است ولي خارش و التهاب يا اصلا موجود نيست و يا بسيار خفيف‌تر از عفونت قارچي مي‌باشد. ترشح ايجاد شده در اين بيماري به رنگ سفيد مايل به خاکستري و يا زرد رنگ بوده و حالت آبکي دارد. خصوصيت بارز اين ترشح بوي مخصوص آن است که شبيه بوي ماهي و ناخوشايند مي‌باشد. تشخيص اين بيماري ممکن است با توجه به علايم حاصل از آن و يا انجام نمونه‌برداري از ترشحات اندام تناسلي توسط پزشک و انجام آزمايش روي نمونه به دست آمده صورت گيرد.
واژينيت انگلي: اين بيماري از طريق تماس جنسي و يا برخي لوازم و محيط‌هاي آلوده وارد مجراي تناسلي شده و ايجاد عفونت مي‌کند. در بسياري از موارد ممکن است اين عفونت فاقد علايم و يا توأم با علايم خفيفي باشد. از بارزترين خصوصيت آن وجود ترشح واژينال بيش از حد است. اين ترشح داراي رنگ خاکستري يا سبز رنگ بوده و بوي آن زننده مي‌باشد. روي آن حباب‌هاي هوا مشاهده مي‌شود که باعث ايجاد ظاهري کف مانند مي‌گردد.
1 پس از ادرار کردن و اجابت مزاج هميشه از سمت جلو به طرف عقب، خود را بشوييد. اين کار از رانده شدن باکتري‌هاي انتهاي دستگاه گوارش به ناحيه تناسلي جلوگيري مي‌کند.
2 در طي روز لباس‌هاي زير با جنس الياف نخي به تن کنيد. از پوشيدن لباس‌هاي بدون تهويه مانند لباس‌هاي نايلوني و ساخته شده از ساير الياف مصنوعي خودداري کنيد و از پوشيدن لباس‌هاي تنگ مانند شلوار جين، جوراب شلواري و مايو به مدت طولاني اجتناب کنيد. لباس‌هاي گشاد و راحت به تن کنيد و براي شستشوي لباس‌هاي زير خود از شوينده‌هاي غيرمعطر و ملايم استفاده کنيد.
3 کاندوم‌ها و ديافراگم‌هاي از جنس لاتکس و ژل‌هاي اسپرم‌کش در برخي از زنان ايجاد تحريک مي‌کنند که بايد از ساير روش‌هاي جلوگيري از بارداري استفاده گردد همچنين حين مقاربت از لغزنده‌کننده‌هاي محلول در آب و غيرمعطر استفاده کنيد. از وازلين و لغزنده‌کننده‌هاي حاوي سيليکون استفاده نکنيد.
4 لباس‌هاي زير خود را حداقل هر دو روز در ميان عوض کنيد.
5 از پودر تالک در اطراف ناحيه تناسلي استفاده نکنيد زيرا پودر تالک رطوبت را در خود نگه مي‌دارد.
6 در صورتي که از تامپون در دوران قاعدگي استفاده مي‌کنيد حداکثر آن را هر سه تا چهار ساعت يک بار عوض کنيد. پيش از گذاشتن تامپون دست‌هاي خود را کاملا بشوييد. در طي خواب شبانه هيچ‌گاه از تامپون استفاده نکنيد و به جاي آن از پدهاي بهداشتي استفاده کنيد.
7 نوار بهداشتي (پد) را بايد هر چهار تا شش ساعت يک‌بار (حداکثر 8 ساعت) عوض‌کرد. پيش از گذاشتن پد نيز دست‌هاي خود را با آب و صابون بشوييد.
8 از تامپون، نوارهاي بهداشتي و دستمال توالت معطر استفاده نکنيد.
9 حين استحمام از صابون و شامپوهاي غيرمعطر و ملايم استفاده کنيد. از وان کف صابون نيز استفاده نکنيد.
10 هميشه نواحي تناسلي و اطراف آن را خشک و تميز نگه داريد. رطوبت رشد ميکروب‌ها و قارچ‌ها را سرعت مي‌بخشد.
11 به طور منظم سطح خارجي نواحي تناسلي را با آب ولرم شستشو دهيد. براي شستن نواحي تناسلي نيازي به استفاده از صابون نمي‌باشد.
12 هيچ‌گاه لباس‌هاي خيس و مرطوب را به تن نکنيد. چنانچه لباس‌هايتان خيس شد فورا آن را عوض کنيد.
13 هنگام شامپو کردن و آب کشيدن موها حين استحمام سر خود را به سمت جلو خم کنيد تا شامپو با ناحيه تناسلي تماس نيابد.
14 پس از استحمام با يک حوله نرم ناحيه تناسلي را به ملايمت خشک کنيد. براي اين کار مي‌توانيد از سشوار (با درجه باد سرد) نيز استفاده کنيد.
15 پس از استحمام ادرار کنيد.
16 هيچ‌گاه ادرار خود را نگه نداريد.
17 از دوش مخصوص دستگاه تناسلي استفاده نکنيد چرا که اين عمل ترشحات و باکتري‌هاي طبيعي و محافظ اين ناحيه را مي‌شويد.
18 مصرف بي‌رويه و سرخود آنتي‌بيوتيک‌ها ميکروب‌هاي مفيد و طبيعي را از ميان برده و زمينه ابتلا به عفونت‌هاي قارچي را افزايش مي‌دهد.
19 خانم‌هايي که در دوران بارداري، شيردهي و يائسگي‌اند و همچنين خانم‌هايي که از قرص‌هاي ضدبارداري استفاده مي‌کنند از آنجايي که سطوح هورمون‌هاي بدن آنها دستخوش تغيير مي‌شود، بايد بيشتر بهداشت فردي خود را رعايت کنند.
منبع:www.salamat.com
/ج
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}